Ziarenko kawy

 

Zapytał ktoś ciekawy,

Co robi ziarenko kawy ?

Toć to istotna kwestia,

czy anioł to, czy bestia ?

 

Co może małe one,

gdy rodzi się zielone ?

I czyja to jest sprawka,

że szepczą o nim "kawka" ?

 

Tajemnic całe mnóstwo,

Ktoś nawał je Robustą !

Ktoś inny Arabiką !

A wyjaśnienia znikąd !

 

I co to jest za heca ?

Gdy wrzucą je do pieca,

na brąz zieleń zamienia !

I w wielu jest odcieniach !

 

Pakuje się do paczek !

Na każdej paczce znaczek !

Jest Lungo lub Espresso !

No żarty to to nie są !

 

W objęcia wpada młynka !

Gdy w ruch pójdzie maszynka,

to nagle jest zmielone !

A pachnie ! - Jak szalone !

 

I prawie każdym rankiem,

sypie się w filiżankę !

By w niej zalane wrzątkiem,

śniadania być początkiem !

 

Staje się pyszną kawką !

Co kofeiny dawką,

każdego zbudzi śpiocha,

w "achach" nad nim i "ochach" !

Uśmiecha się kawiarka,

niezwykła moc jest ziarnka ...

sekrety chowa skrycie...

...odkryjesz je kiedyś ... jak życie !  :)

 

 autor: Małgosia Pawłowska

 

 

 

 

 

 

ZEZ

 Siedział w poczekalni ZEZ,

myślał sobie ... "Jak to jest" ?

Strach ma takie wielkie oczy ...

a tak łatwo go przeoczyć ! :)

W strachu oczy ja nie wierzę,

bo choć wielkie jak talerze,

I na dzieci łypią z kąta,

kto by w stronę ich spoglądał !?

 

Strach za karę w kącie stoi,

żadne dziecko się nie boi !

Jest na strach cudowny sposób !

Coraz więcej zna go osób !

 

Uśmiech szczery, jasny, z serca

i pstryk ! znika strach szyderca !

Miejsca brak na jego sztuczki,

tak doczekał się nauczki !

Wiedzą wszystkie dzieci świata,

że w Doktorze mają brata !

On wyleczy nawet ZEZA !

Śmiało oczy swe powierzaj !

W elitarnej Tyś drużynie,

co z odwagi wielkiej słynie !

"Dzielny Pacjent" - lśni odznaka !

taka to, z tym strachem draka :)

autor: Małgosia Pawłowska

 

 

Jajko Wielkanocne 2021

 Drapało się jajko w głowę...

"Czy jestem dzisiaj gotowe,

by w covidowym chaosie,

milion obostrzeń mieć w nosie ?"

Czy po tom zostało pisanką,

włożyło świąteczne ubranko,

by miast królować w Święconce,

drżeć przed wirusa złym kolcem ? !

 

Czy muszę chodzić wciąż w masce,

unikać gościa co kaszle,

odkażać płynem skorupkę,

....by uratować swą dupkę... ? 

 

I doszło jajko do wniosku,

że, kiedy życie na włosku,

nie można być WREDNYM JAJEM ,

co nie dba o innych wcale !!!

 

Nie warto pchać się wraz z tłumem,

co czasem nie grzeszy rozumem ...

i by pokazać swą krasę,

zarazić zebranych masę !

 

Dziś trzeba kochać człowieka !

Z pomocą innym nie zwlekać !

Przeczekać lockdown w koszyku !

By nie oglądać złych pików !

 

Mądre jest jajko, choć kruche,

za serca idzie odruchem,

bo wie, że czasy złe miną !

Za rok się spotka z Rodziną !!!

Cieszy się jajko z wyboru,

bo dało słowo honoru,

że będzie symbolem  życia,

byś życiem mógł się zachwycać !!!

Doceń więc jajka wysiłek,

zatrzymaj w domu swój tyłek !

Medykom oddech daj złapać !

Problemów nie chciej dokładać !

Jesteśmy silnym narodem,

choć czasem trudno o zgodę ....

Jajko nas dzisiaj zjednoczy !!!

..... bo warto przejrzeć na oczy !

Kochać Bliźniego - nie wkurzać !

Wrogom na pomoc wyruszać !

Okazać miłość i męstwo !

..... bo właśnie w tym CZŁOWIECZEŃSTWO ! 

03.04.2021

autor : Małgorzata Pawłowska

 

 

 

 

 

 

 

 

Dni tygodnia ...

Kłóciły się dni tygodnia - co dnia !

"Ze mną wszystko ma początek !"

- krzyczał głośno Poniedziałek

"To nie prawda !" - wrzeszczał Piątek

"Nie chcę słuchać twych przechwałek !"

"Piątkiem każdy aż się chlubi,

ja Weekendu jestem królem !

Poniedziałku nikt nie lubi,

gdy do pracy wstaje z bólem !"

Wtorek w kącie już się dąsa:

"Jestem skromny ale ważny"

Środa smutna, cała w pąsach:

"Całkiemś Wtorku niepoważny !

W Środę robi się biznesy !

- wie to każda nowa firma.

Gwarantuje to sukcesy !

- czy Warszawa to, czy Birma !"

Czwartek aż ze złości sapie:

"Mnie szanują od początku,

w Czwartek każdy oddech łapie !

... w końcu jestem blisko Piątku ..."

"To głupota ! - łka Sobota

To mnie kocha każde dziecię !

Na mnie moda i ochota !

Najważniejsza jestem w świecie !"

"Ty królujesz ? NIEDORZECZNE !"

- z miną świętą kpi Niedziela

"Walczyć ze mną niebezpiecznie

- ja tradycje w życie wcielam !

Ze mną obiad wyjątkowy !

To w Niedzielę ważni goście !

Wbijcie sobie to do głowy

i o wybaczenie proście !"

Tydzień od tej awantury

ledwie się na nogach trzyma.

Przecież istne to tortury,

gdy się każdy tylko zżyma.

Głowa mu od krzyków pęka.

Jak bałagan ten ogarnąć ?

Dni pogodzić - istna męka !

Przyszłość Tydzień widzi czarno ...

"Czemu ciągle się kłócicie ?"

- szepcze kartka z kalendarza.

"Z Was się składa całe życie !

- nie każdemu to się zdarza.

Czy to Środa, czy Niedziela,

Poniedziałek albo Czwartek

- to powiedzieć się ośmielam:

...w kalendarzu starczy kartek !

Każdy dzień jest piękny, nowy

i czy letni, czy jesienny

na swój sposób wyjątkowy !

 Choć codzienny - jest bezcenny !

Jak cegiełki - choć nieduże,

każdy wiele im zawdzięcza.

Im ich więcej w życia murze,

tym barwniejsza życia tęcza !

Więc porzućcie Wasze waśnie !

W płuca swe nabierzcie tchu !

W życiu to jest ważne właśnie,

 by żyć wspólnie - dzień po dniu !

autor: Małgosia Pawłowska

REKIN ... czyli wierszowana lekcja przyrody :)

Jestem rekin doskonały

Super groźny ! ŻARŁACZ BIAŁY !

Przy kominku siedzę sobie ...

o mym życiu - powiem Tobie ! 

 

Jam drapieżnik najgroźniejszy

- jacht ode mnie bywa mniejszy !

Średnio mierzę metrów pięć

- na jedzenie wciąż mam chęć ! 

 

Nie bądź również tym zdziwiony

- że ma waga to 2 tony !

 

Pełna zębów moja szczęka

- dla mych ofiar to udręka !

Mam tych zębów rzędów kilka

- ugryźć mocno - dla mnie chwilka :) 

 

Węch mam niczym gończe psisko

czym zadziwiam towarzystwo !

Krwi kropelkę dla wygody

czuję w setce litrów wody ! 

 

Umiem wyczuć każdą ranę

z kilometrów 5-ciu nawet !

Bom do wąchania siłą fachową

- z czułą jak radar opuszką węchową ! 

 

Szczękę z czaszką spajam mocną

elastyczną tkanką łączną !

Dzięki temu, gdy przeżuwam

mocno szczęki me rozsuwam ! 

 

Wielka siła zgryzu mego !

to dwie tony są kolego !

I choć w wodzie jam niegrzeczny

jestem raczej długowieczny 

 

Biologowie się spierają

średnio lat 30-ci dają

Ale mają też dowody

że 100 lat opływam wody ! 

 

Polowanie to podchody !

wyskakiwać umiem z wody !

Atakuję z głębin foki

- marne wtedy ich widoki 

 

Przy 40-stu na godzinę

każda foka w szczękach ginie ! 

 

Na tym kończę mą opowieść

i by siły mojej dowieść

pędzę z falą w głębin otchłań !

- a Ty z dala lepiej zostań ! 

 

W końcu życie to nie kino !

I nie ufa się rekinom !!!

Chcesz podziwiać ? - Patrz z oddali !!!

Życie Twoje to ocali ! 

 

Rekin to nie rybka złota !

Nie pogłaszczesz go jak kota

Miej się przy nim na baczności

... bo przerobi Cię na ości ... :)

autor: Małgorzata Pawłowska

Poemat na cześć pączka ... :)

Lukrowane pączka życie

i słodyczą wprost ocieka !

Obchodź się z nim należycie !

On ratunkiem dla człowieka.

Taki pączek - to nie banał !

To nie ciastko jakich wiele !

Z nim nie straszny "życia kanał"

On prawdziwym przyjacielem !

Jego słodycz duszę leczy

Każdy kęs ratuje życie

I choć marny los człowieczy

Jedząc pączka - trwasz w zachwycie !

Miękki, pulchny, okrąglutki

Pełen boskiej konfitury ...

I czy duży - czy malutki

Idealnej jest postury !

Jeden kęs i mkniesz do nieba !

Rozkosz wprost nieopisana !

Wciąż smakuje tak, jak trzeba

Czy z wieczora, czy też z rana

Z kawą, z mlekiem, po kolacji

Przypadkowo, czy z rozmysłem

W barze, sklepie, restauracji

Bycie z nim jest zawsze pyszne !

I choć czasem stęka z cicha

Ledwie żywy w spodniach guzik ...

Kiedy pączków pełna micha

Wrzuć sumienie swe "na luzik" !

Kiedy dzierżysz pączka w rączkach

Trzymaj mądrej się teorii

że nie tyje się od pączka !

... dziurka w nim to ZERO KALORII :)

autor: Małgorzata Pawłowska

Na Walentynki

Zwierzyła się pralka „Frania”,

że kocha się bez pamięci,

w cudownym proszku do prania

i życie dla niego poświęci ! 

„On taki dzielny i mężny,

z brudem wyrusza na bój !

Największą plamę zwycięży,

… po prostu – musi być mój !” 

„Cudowna będzie z nas para”

- „Frania” przy praniu wciąż marzy …

„Już ja się o to postaram,

by proszek mnie zauważył !” 

Wdzięczy się „Frania” jak może,

równiutko pranie obraca,

szumi cichutko -  jak morze,

gotuje, płucze, namacza … 

Już całe 4 tygodnie,

do proszku wzdycha i wzdycha,

a od tej „Frani” wzdychania,

- pranie aż szybciej wysycha ! 

Chciałaby „Frania” pomówić,

o wspólnej z proszkiem przyszłości,

lecz on się ciągle gdzieś gubi …

co „Franię” niezwykle złości. 

I tak z miłości do proszku,

dobrego nic nie wynika,

bo gdy go sypią do „Frani”,

on po minucie gdzieś … znika! 

I nie wie „Frania” też wcale,

czemu się śmieją w łazience,

że z proszku kiepski kawaler…

- chociaż oddała mu serce ! 

A proszek – z natury sypki,

uległby pralki urodzie ,

gdyby nie fakt, że zbyt szybko,

……… rozpuszczał się w ciepłej wodzie !

 

autor: Małgorzata Pawłowska